Hooibaal maken zonder machine, zo doe je dat.
“Bij een zelfvoorzienend leven op een off the grid thuisboerderij moet er ook aan de dieren worden gedacht. Hooibalen stampen zonder machine is een goed begin.”
Hooibalen stampen in de praktijk
Zelfvoorzienend leven is hard werken. Maar, wie zegt dat je daarbij geen plezier mag hebben? Hooibalen stampen is daar een van. In het bovenstaande filmpje leg ik uit hoe het werkt. Liever lezen? Hieronder vind je meer…
Selecteren van het gras
Annet selecteerd nauwkeurig het gras voor de wintervoorraad van onze dieren. Vooral voor de konijnen is het belangrijk dat er geen giftige plantensoorten zoals Wilgenroosje en Lupines tussen zitten. In rieten manden draagt zij het met de hand geknipte hooi naar de ruiter om het te laten drogen.
Het droogproces – De ruiter
Een ruiter is een eenvoudig droogrek gemaakt van drie samengebonden palen en een eenvoudig plateau. De opbouw van het gras begint op de uitsteeksels van de hoeken van het plateau. Van daaruit wordt de piramide opgebouwd.
Hierbij is het belangrijk dat de binnenruimte vrij blijft, zodat er een goede luchtcirculatie ontstaat. Door de steile hellingsgraad loopt het water makkelijk af via de buitenzijde. Daardoor is mogelijk om het gras voor langere tijd op deze manier op te slaan.
Het droogproces duurt afhankelijk van de hoeveelheid zon en luchtvochtigheidsgraad twee tot zes dagen. Wanneer het vochtgehalte van het gras onder de 25% procent bereikt, mogen we het hooi noemen. Door het lage vochtpercentage zullen bacteriën en schimmels minder snel kunnen gedeien. Zorg wel dat het gras schoon is. Ontlasting van dieren of ander organisch materiaal kan als vochtslurper of voedingsbodem dienen voor ongewenste organismen.
Hooibalen stampen met de voet
Hooibalen stampen met de voet is een eeuwenoude techniek die door de komst van de technologie vergeten is. Het is terug te vinden bij oude ambachten en wordt nog gebruikt in derde wereld landen en plekken waar men eenvoudig leeft.
Er is niet veel voor nodig. Vier planken, een kist of in ons geval een vouwkratje is al voldoende. Beetje bij beetje voegt men het hooi toe terwijl het met de voeten wordt samengedrukt. Het lichaamsgewicht is al voldoende om een compacte baal te maken. Door van te voren ruim overhangend touw in de kist te leggen, kan de baal samengebonden worden en makkelijk uit de mal worden gehaald.
Bewaar de hooibalen op een donkere en droge plek, bijvoorbeeld de hooizolder. Op deze manier blijft het hooi langer geconserveerd.
Aan de hand van één boerenleven laat Hoogeveen in het boek ‘De geur van hooi‘ zien hoe zowel het ambacht als het boerenleven ingrijpend veranderden door de intrede van de melkmachine, de tractor en de intensivering van de landbouw. Niet alleen het boerenleven speelt een hoofdrol in het boek, het ingrijpend gewijzigde landschap komt ook onvermijdelijk aan bod. De herkenbare geluiden van destijds, het roepen van de grutto, tureluur en kievit, zijn nagenoeg uitgewist. De geur van hooi is een prachtig portret van een boerenleven, en daarmee van een eeuw boerengeschiedenis.
