Annet belde het hoofdkantoor van Postnord om te vragen hoe we onze brievenbus kunnen registreren en waar we deze mogen plaatsen. Het ging eigenlijk vrij makkelijk en snel.

‘Hej, det är Annet. Forlåt, jag taler bara litte Svenska, men kan du kanske yelpa mig i Engelska?” De vriendelijke klantenserver begint meteen vloeiend Engels te praten. Elke keer weer sta ik er versteld van hoe goed veel Zweden deze taal spreken.

Aanvragen en registreren van de brievenbus

Hij legt me uit dat ik mijn verzoek gewoon per e-mail naar kundservice.se@postnord.com moet sturen. En dus begin ik in het engels te typen: “Hallo, ik wil mijn brievenbus graag registreren. Dit is mijn naam en adres. Kunt u contact met mij opnemen waar ik deze kan plaatsen? Groetjes Annet.” Ik kopieer en plak de tekst in een vertaalmachine en druk op de knop om de Zweedse versie te verzenden.

Binnen een uur krijg ik een bevestigingsmail met het zaaknummer en dat ze binnen vijf werkdagen contact met me opnemen. De volgende dag antwoordt Postnord al: “Hej Annet, we zullen uw verzoek naar het plaatselijke postkantoor sturen, zij zullen de zaak behandelen.”

De plaatslocatie van de brievenbus

een paar dagen later krijg ik een vriendelijke mail in het Engels met het telefoonnummer van Thomas van het plaatselijke postkantoor. En natuurlijk zou het Zweden niet zijn als hij niet over ons had gehoord. Als ik bel, zegt hij: “Hej Annet. Jij bent degene die het huis met de kapel heeft gekocht, nietwaar? Je kunt de brievenbus op het kruispunt naast de anderen zetten.” Hij vraagt ​​me ook of ik advertenties wil ontvangen. Maar om voor de hand liggende redenen weiger ik vriendelijk. Zoals je waarschijnlijk al weet, probeer ik een afval-nutral-minimalist te zijn.

Een houten brievenbus maken of kopen?

Ook al maken we liever onze eigen houten brievenbus, in ons geval zou dat een slecht idee zijn. In eerste instantie is onze brievenbus niet om de hoek dus de brieven blijven daar soms even liggen. Als tweede, nu we in het integratieproces zitten, zullen we veel belangrijke documenten ontvangen. We kunnen het risico niet nemen dat ze nat worden.

Dus voordat Annet ophangt, vraagt ​​ze aan Thomas waar je het beste een brievenbus kunt kopen. “Op ons postkantoor”, lacht hij: “Het is altijd beter om lokaal te kopen. Op die manier steun je de gemeenschap. We zijn ook heel goedkoop.” En Thomas liegt niet.

Er is niet echt een keuze, maar als je een fatsoenlijke brievenbus nodig hebt, is het plaatselijke hoofdpostkantoor de plek waar je moet zijn. Ze kosten maar 100,- KR (10,- euro) en het ziet er helemaal niet verkeerd uit. Voor mij persoonlijk vind ik het prettig om niet de stress te hebben om te kiezen welke van de duizenden ik nodig heb.

Hoewel plastic zeker mijn laatste keuze zou zijn, is de brievenbus gemaakt van duurzaam gerecycled PP dat bestand is tegen de koude, strenge winters van Zweden. De Poly Prop heeft recycle tag 5♻. Het betekent dat het een van de best recyclebare materialen is.

Wij zijn klaar voor de post

Het is gebruikelijk dat als jouw huis buiten het dorp is gebouwd, jij zelf de brievenbus op de dichtstbijzijnde hoek aan de rand van het dorp of aan de hoofdweg plaatst. In ons geval is die hoek van de straat 4 km verderop. Dus laadt Ter zijn rugzak vol met timmergereedschap, de zelfgemaakte houten beugels en natuurlijk de brievenbus. We wandelen de vier kilometer naar de boxstand, plaatsen onze brievenbus, zwaaien naar de buren en lopen weer naar huis.

Ik kan niet wachten tot de postbode me mijn eerste brief komt brengen.

“Tack alla på Postnord för ert goda och vänliga bemötande.”

(Ik hoop dat dit goed Zweeds is.)

Annet & Ter